Podsumowanie

 

Rozdział 5.

Jeżeli w kręgach czytelniczych mówi się o „starym“ przesłaniu, dotyczy to „dużego wydania“ z 1931 roku, wydanych w roku 1934 „Nachklänge zur Gralsbotschaft“ tom I oraz pojedynczych wykładów, które ukazywały się jeszcze do końca 1937 roku (po części w czasopiśmie „Die Stimme“). Przeciwstawia się je Przesłaniu Graala „W Świetle Prawdy“ Tom I, II, III – „Ausgabe letzter Hand“. Przesłanie Graala „W Świetle Prawdy“, duże wydanie z 1931 roku, określa się często mianem „właściwego“ przesłania lub „wersji pierwotnej“ Przesłania Graala. Sprawia to wrażenie, jakby wydanie z 1931 roku „spadło z nieba“, podczas gdy „Ausgabe letzter Hand“ jest przedstawiane jako przeróbka, do tego pojawiają się wątpliwości, czy sam Abd-ru-shin tej przeróbki dokonał. Nikt nawet nie wie albo nie zauważa, że również „duże wydanie“ z 1931 roku wykazuje oznaki ewolucji, podobnie jak później „Ausgabe letzter Hand“. Abd-ru-shin dla tego „dużego wydania“ także zmienił kolejność w porównaniu do „małego wydania“ z roku 1926, dodał nowe wykłady, a inne przeredagował (na przykład poprawił pisownię i usunął powtórzenia).

W zakończeniu „dużego wydania“ z 1931 roku Abd-ru-shin sformułował wnioski na temat swojego duchowego pochodzenia i związanej z tym pomocy dla ludzi.

Nawet jeżeli pisze tam, że on, Abd-ru-shin, niniejszym ukończył przesłanie dla ludzi, nie oznacza to, że nie miał już ludziom nic do powiedzenia, ponieważ później napisał jeszcze wiele kolejnych wykładów. Poprzez treść wykładów w tej formie dał jednak ludziom tamtych czasów „fundament“, który umożliwił im rozpoznanie w Przesłaniu Graala pomocy Stwórcy dla ludzi. Dopiero dzięki temu byli w stanie zrozumieć i wprowadzić w życie dalsze wyjaśnienia jako „Nachklänge zur Gralsbotschaft“.

Również wypowiedź z posłowia „Wie die Botschaft aufzunehmen ist“ („Nachklänge zur Gralsbotschaft“ tom I) „… moje przesłanie musicie zachować niezmienionym …“ jest często używana jako argument mający „udowodnić“, że tego wydania nie wolno było zmieniać. Jednak wskazówka ta dotyczy tylko nas jako słuchaczy lub czytelników, a nie samego autora. Jako przekazujący Przesłanie Graala mógł on oczywiście zmieniać jego formę.

Ta możliwość przeróbek jest wyraźnie zaznaczona również w trzech umowach, zawartych w dniach 1.10.1930, 19.9.1932 oraz 28.1.1935 między wydawnictwem „Der Ruf“ GmbH, Monachium a Abd-ru-shinem jako autorem:

„Pan Bernhardt zobowiązuje się do nieodpłatnego zapewnienia niezbędnych poprawek i kontroli arkuszy drukarskich. Przeróbki, które okażą się konieczne, również nie będą podlegały osobnej zapłacie.“ (28.1.1935)

W następnych latach rozumienie i wprowadzanie w życie Przesłania Graala stawało się dla ludzi coraz trudniejsze. Historia pokazała, że zdecydowana większość ludzi wybrała inną drogę niż opisana w Przesłaniu Graala. I to nie tylko większość ludzi w ogólnym tego słowa znaczeniu, ale także niektórzy zwolennicy Przesłania Graala, którzy wcześniej uważali je za pomoc w życiu.

Już w 1937 roku Abd-ru-shin powiedział kilku zaufanym osobom, że sytuacja ta stwarza konieczność przeróbki jego wykładów. Wynika to z listów i oświadczeń tych osób.

Przeróbki tej Abd-ru-shin dokonał w czasie przymusowego pobytu w Kipsdorf. Mimo sporych trudności, kilku zwolennikom Przesłania Graala udało się tam odwiedzić jego i jego rodzinę. W obecności tych osób mówił o przeróbkach swoich wykładów i wyjaśniał, że zebrał przesłanie w trzy części. Niektóre z tych osób udokumentowały później wspomnienia z tych wizyt w oświadczeniach lub listach.

Trudno sobie wyobrazić, jak bardzo Abd-ru-shin cierpiał z powodu wygnania. Wewnętrzne napięcie i obciążenie związane z ograniczeniem działania autora wywołały w końcu również problemy zdrowotne. Podczas pobytu w szpitalu w listopadzie 1941 roku lekarze nie mogli rozpoznać żadnej fizycznej przyczyny, choroby i ulegli prośbie pacjenta o zwolnienie „do domu“, do Kipsdorf. Tam, po południu 6 grudnia 1941 roku Abd-ru-shin odszedł z tego świata. Jego życzenie powrotu do domu odnosiło się do celu znajdującego się wysoko ponad ziemią.

Po odejściu Abd-ru-shina Maria i Irmingard Bernhardt kontynuowały jego dzieło. Musiały przeżyć pełne cierpienia lata wojny, aby po jej zakończeniu w 1945 roku wrócić do Vomperberg, miejsca ziemskiej działalności Abd-ru-shina.

Jakiś czas później w okólniku poinformowały zwolenników Przesłania Graala, że w latach spędzonych w Kipsdorf Abd-ru-shin zredagował swoje przesłanie.

Maria i Irmingard Bernhardt nie mogły czerpać żadnych korzyści z faktu przerobienia Przesłania Graala – mimo to nieraz im to insynuowano. O ile łatwiej byłoby im po wojnie na nowo wydać „duże wydanie“ z 1931 roku, „Nachklänge zur Gralsbotschaft“ z 1934 roku i opublikowane do 1937 roku pojedyncze wykłady w tej „starej“ formie! Uniknęłyby sporo wysiłku, problemów, wrogich reakcji, a także kosztów.

Motywacją ich działania była wyłącznie przekonanie o tym, że chcą wypełnić wolę Abd-ru-shina, tak jak on sam to nakazał.

 

Ausgabe letzter Hand